در نگاه اول به آنر 4C می‌توان دریافت که هوآوی در طراحی این گوشی، به طرز مشهودی از نسل‌های گذشته‌ی آن الهام گرفته است. به‌طوری که می‌توان گفت؛ طراحی آنر 4C بسیار شبیه به برداران بزرگ‌تر خود یعنی آنر 4X است. از شباهت‌های این دو محصول می‌توان به قاب پلاستیکی بافت‌دار، موقعیت یکسان دوربین اصلی و لبه‌های مسطح اشاره کرد.
همان‌طور که می‌دانید گوشی‌های سری آنر، تنها محصولات تولیدشده از سوی شرکت هوآوی هستند که هیچ نشانی از برند «هوآوی» در بدنه‌ی آن‌ها به چشم نمی‌خورد. آنر 4C هم از این قاعده مستثنی نیست و بر قاب پشتی آن تنها برند «آنر» دیده می‌شود. دورتادور این گوشی به‌وسیله‌ی نواری نقره‌ای رنگ احاطه شده که زیبایی خاصی به این محصول بخشیده است.

 

قاب پشتی این دستگاه توسط کاربر قابل باز شدن است. البته باید گفت که تنها فایده‌ی باز شدن این قاب، دسترسی به درگاه‌های سیم‌کارت و کارت حافظه‌ی microSD است. بدین معنا که باتری این گوشی توسط کاربر قابل تعویض نیست. همچنین این گوشی میان رده 8.8 میلی‌متر ضخامت و 162 گرم وزن دارد. درمجموع می‌توان ابراز کرد که جنس بدنه‌ی این گوشی کاملا رضایت‌بخش است. آنر 4C در دو رنگ سفید و مشکی معرفی‌شده است که رنگ‌ سفید آن جذاب‌تر به نظر می‌رسند.

آنر 4C به یک نمایشگر 5 اینچی با فناوری IPS مجهز شده که وضوح تصویر 720 × 1280 پیکسل را نمایش می‌دهد. انتخاب نمایشگر HD برای گوشی میان‌رده‌ی آنر 4C هرگز نمی‌تواند ناامیدکننده باشد؛ بلکه کاملا راضی‌کننده است. همچنین این نمایشگر تراکم پیکسلی 294 پیکسل بر هر اینچ را ارائه می‌دهد که رقمی منطقی به‌حساب می‌آید. رنگ‌های به نمایش درآمده در نمایشگر این گوشی کاملا زنده و طبیعی است. اما تنها مشکلی که حین کار با نمایشگر این گوشی برخوردیم، جذب لک و چربی زیاد روی آن بود. از این رو به نظر می‌رسد که کاربران باید تلاش زیادی برای تمیز نگاه‌داشتن آن کنند. فناوری IPS به کار برده شده در نمایشگر این گوشی، سبب می‌شود تا کاربران مشکل چندانی در تماشای محتواهای مختلف از آن را نداشته باشند. در آخر باید به این نکته اشاره‌کنیم که متاسفانه هوآوی از هیچ پوشش گوریلا گلس در این گوشی استفاده نکرده است.
 

یک حسگر 13 مگاپیکسلی به همراه یک فلاش LED بر قاب پشتی و یک حسگر 5 مگاپیکسلی در بالای نمایشگر این گوشی قرار گرفته است. گفتنی است که دوربین اصلی این گوشی ساخت شرکت سونی است که دارای درجه دیافراگم F2.0 است. رنگ تصاویر گرفته‌شده با دوربین اصلی این گوشی در شرایط نوری بهینه و ایده‌آل نیز کاملا مناسب به نظر می‌رسد و رنگ‌ها به واقعیت نزدیک هستند. در مجموع باید گفت که جزئیات تصاویر گرفته‌شده با دوربین اصلی آنر 4C قابل‌قبول است. اما اوضاع در مورد عکاسی در شب با این گوشی کمی متفاوت است و میزان نویز موجود در تصاویر تا حدودی زیاد است. همچنین رنگ LED دوربین اصلی این گوشی به زرد متمایل است و در صورت استفاده از این فلاش در شرایط نوری نامناسب نوری، کمی رنگ تصاویر افراد به زرد متمایل خواهد بود و شبیه افراد بیمار خواهند بود. همچنین دوربین سلفی 5 مگاپیکسلی این گوشی با ویژگی‌های قابل‌توجهی همراه شده است که می‌تواند چهره‌ی کاربران را در هنگام عکس سلفی جذاب‌تر از حالت واقعی کند.

 

سخت‌افزار این محصول را تراشه‌ی 64 بیتی هایسیلسکون کایرین 620 تشکیل می‌دهد که در خود یک پردازنده‌ی هشت هسته‌ای با سرعت 1.2 گیگاهرتز و رم دو گیگابایتی می‌بیند. هشت گیگابایت حافظه‌ی داخلی برای این گوشی در نظر گرفته‌شده است که قابل ارتقا به‌وسیله‌ی کارت حافظه‌ی microSD است. شایان ذکر است که به دلیل نرم‌افزارهای از پیش نصب شده، حافظه‌ی در دسترس این گوشی کمتر از حافظه‌ی داخلی آن است. همان‌طور که از نام این گوشی پیداست، آنر 4C دارای دو درگاه سیم‌کارت است که هر دو سیم‌کارت آن از شبکه‌ی 3G پشتیبانی می‌کنند. تراشه کایرین 620 قابلیت پشتیبانی از شبکه‌ی پرسرعت 4G را دارد، اما هوآوی حاضر به استفاده از این ویژگی در آنر 4C نشده است.

بر طبق آنچه که در سایت‌های خبری آمده است، تراشه کایرین 620 عملکردی مشابه با اسنپدراگون 410 دارد. هر دو تراشه از عملکردی 64 بیتی بهره می‌برند و نمره‌ای کم‌وبیش مساوی در نتیجه بنچ‌مارک‌ها کسب کرده‌اند. هوآوی آنر 4C در بنچ‌مارک ترکیبی AnTuTu نمره‌ی 29127 را کسب کرد و توانست در جایگاهی بالاتر از گوشی ایسوس زنفون 5 بایستد. همچنین این دستگاه در بخش چندهسته‌ای (multi core) بنچ‌مارک GeekBench نمره‌ی قابل‌قبول 1624 را بدست آورد و توانست در رتبه‌ای بالاتر از گوشی‌هایی چون نکسوس 4 و اکسپریا Z تکیه زند. در تجربه‌ی چندروزه‌ی کاری‌مان با این گوشی به مشکل و کندی خاصی برنخوردیم و وب گردی و باز و بسته کردن برنامه‌ها به‌سرعت انجام می‌گرفت. در آخر این‌طور به نظر می‌رسد که استفاده از دو گیگابایت حافظه‌ی رم و تراشه‌ی 64 بیتی برای یک گوشی میان‌رده، می‌تواند خبر بسیار خوشایندی برای کاربران باشد؛ چرا که این گوشی می‌تواند از پس اجرای بسیاری از برنامه‌های روزمره برآید. اما این نکته را فراموش نکنید که این گوشی توان اجرای راحت و بی‌دردسر برنامه‌ها و بازی‌های سنگین را نخواهد داشت. 
از دیگر راه‌های ارتباطی این گوشی می‌توان به بلوتوث نسخه‌ی 4.0، GPS و WiFi اشاره کرد. همچنین هوآوی از یک باتری غیرقابل تعویض لیتیوم یونی برای آنر 4C به کار برده است که ظرفیتی برابر با 2550 میلی‌آمپرساعت دارد. این باتری به‌راحتی می‌تواند به استفاده‌ی متوسط، انرژی موردنیاز یک‌روزه‌ی این گوشی را تامین کند.

درست مانند آنر 4X، برای آنر 4C هم اندروید کیت کت (4.4.2) به همراه رابط کاربری Emotion UI 3.0 در نظر گرفته‌شده است تا شباهت‌های این دو محصول بیش‌ازپیش شود. اما اجرای اندروید کیت کت توسط این گوشی، می‌تواند خبر بسیار بد و ناامیدکننده‌ای برای کاربران باشد؛ چرا که حداقل انتظاری که کاربران از یک گوشی اندرویدی سال 2015 دارند، اجرای اندروید لالی‌پاپ (5) است.
اما همان‌طور که می‌دانید اصلی‌ترین و بزرگ‌ترین ضعف رابط کاربری گوشی‌های هوآوی، نبود منوی برنامه‌ها (App Drawer) است که در این گوشی هم به چشم می‌خورد. بدین صورت که تمام برنامه‌ها و ویجت‌ها، روی صفحات زیاد هوم اسکرین، نصب خواهند شد. علت اصلی نارضایتی ما از این نوع چینش و آرایش، به هم ریختگی و درهم بودن برنامه‌ها و ویجت‌ها است. اما کاربران زیادی در دنیا وجود دارند که از این نوع طرح استقبال می‌کنند که باید به آن‌ها احترام گذاشت. در مجموع، این موضوع امری کاملا سلیقه‌ای است و نمی‌توان نسخه‌ای کلی برای خوب یا بد بودن آن پیچید. در مجموع اگر تاکنون این فرصت را نداشته‌اید تا با محیط سیستم‌عامل گوشی‌های هوآوی کار کنید، به شما پیشنهاد می‌کنیم تا با یکی از آن‌ها در فروشگاه‌ها و نمایندگی‌های هوآوی کار کنید. 
اما یکی از حالت‌های مفید و کاربردی به کار برده شده در رابط کاربری Emotion UI، حالت اساسی (Basic mode) نام دارد. در این حالت، تنها برخی قابلیت‌های اساسی مانند تماس، پیام و مرورگر اینترنت آورده شده که در ابعاد بزرگ طراحی شده است. اگر به دنبال خرید یک تلفن هوشمند برای یکی از عزیزان و دوستان خود هستید که چندان سر از کار با گوشی‌های هوشمند درنمی‌آورد و از کار با فناوری هراس دارد، مطمئنا این حالت گوشی هوآوی آنر 4C، کمک شایانی به این افراد خواهد کرد.